Gusto ko

Pagninilay ng isang estudyanteng guro

• 

Noong ako ay estudyante mas gusto ko magbasa ng tambak na babasahin at mga libro na required na ipinabibili sa paaralan. Mas gusto kong magkabisado at sagutan ang mahahabang True or False at Fill in the Blanks. Ang resulta? Naging matalas ang aking pictographic memory, nung nasa kolehiyo ako nagtaka ang aking propesor” Ms. Gonzales may leakage ka ba ng mga exam?” (Gonzales pa ako dati, dalaga pa) nagtataka sila dahil kahit gaanu karami ang ipabasa ay kaya kong sagutan ang identification part, kahit yung pinakamaliit na detalye ng libro ay maibibigay ko ang page number kung saan ko ito nakita. Matalas na memorya yan ang naging produkto. Marami sa aking mga guro ang tradisyunal ang uri ng assessment na ibinibigay, standard, may kailangan tiyak na sagot. Habang natatakot ang mga ibang estudyante sa mga ganitong mga pagtataya, ito naman ang gustong gusto ko.

• 

Nang pumasok ako sa UP Diliman, nakasalamuha ako ng mga gurong hindi tradisyunal, kaya naming magklase sa ilalim ng puno, may gurong puro pagsulat ang ginawa, may gurong nagpapalaro bilang pagtataya. Madami, iba-iba, nagkaroon ako ng ideya na hindi naman pala kailangang nakatali sa ballpen at papel ang pagbibigay ng eksamen. nang una ako naging guro, halong tradisyunal at hindi-tradisyunal ang aking eksamen/pagtataya. Nanjan yung aking mga tanong ay nasa palayok, nagpapa-relay ako, nagpapa-amazing race, nagpapa deal or no deal, nagpapa-kahoot, mentimeter at anu ano pang mapapakinabangang aplikasyon sa gadget para sa aking assessment. Naalala ko noong ako ay nag-aaral siguro bibigyan ko na perfect score ang gurong katulad ko hahaha dahil “masyadong makulay ang bawat assessment ni Gng. Lim” Paborito ng mga mag-aaral ko ang pagiging malikhain at mapaglaro ng aking imahinasyon na hindi nila napapansin na natututo sila sa kabila na natatawa, nag-eenjoy sila. Gusto kong maranasan nila ang hindi ko gaano naranasan sa aking mga guro gusto ko maranasan nila ang Maximum experience in learning, gusto ko silang maging competitive sa buhay na hindi lang kayang mag-memorize ng isang buong libro, matatalino ang mga kabataan ngayon, may iba-iba man sila pokus matatalino sila. Teknolohiya na ang nagpapagalaw sa mga buhay nila, nararapat nating sumabay bilang guro upang matuto sila sa nararapat nilang matutunan at mapapakinabangan ng mga susunod pang henerasyon. Luma na yung “Kami dati” mas magandang sabihin na “Tayo ngayon” tayong mga guro ang pag-asa ng susunod na henerasyon at sa simpleng pagbibigay ng ating kabuuan, ang pagbibigay ng oras upang makabuo ng mga pagatatayang/assessement na kapaki-pakibangan sa aktwal na buhay ang hamon sa atin.